uzuuunnn bir aradan sonra ilk kez evimden çıktım bugün...muhteşem bahar güneşiyle karşılaşma hayalleri ile merdivenden inerken bu beklentinin bana seve seve kucak açtığını görerek de mutlu oldum..kapının önünde sanki tüm kışın uyuşukluğunu atarcasına koşuşturan büyük bir karınca kolonisi...öyle ki; dar gelmiş arazi onlara; 3-4 kola ayrılmışlar ve ben de üzerlerine basmamak için türlü çeşitli step hareketlerine başvurarak sabah sporumu da yapmış oldum böylece hihiii :)
karşı dağlar netlikten uzak; hatta puslu bir polen tabakası altında; ortamı anlatan en güzel karelerden biri işte bu :
ama yine de çook güzel :D birden düşündüm hayatta bizi mutlu eden birçok şey başkaları için sorun olabiliyor diye..al sana özüme dönüş..hemen bi hüzün kapladı içimi... çok değil elinde kendi deyimiyle ''puf pufu'' ile öksüre tıksıra gelen bir tanıdığım bu düşüncemi ve suçluluk duygumu perçinledi daha da çok :( öyle ya; ben bu havalara sevinirken birçok alerjik astımlı; polen alerjili insan bu yılın en zorlu günlerini geçiriyor.. öksürük aksırık...birçok gereksiz ilaç yüklemesi..allah yardımcıları olsun ne diyim :/
şimdi bunları niye mi yazdım??
belki şükürden..belki suçluluktan.. :/
bugün de böyle oluverdi affedin beni...
SEVGİYLE VE SAĞLIKLA KALIN DOSTLARR
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder