ağır; pis bir hava..
karanlık diyorlar karanlıktan beter...
merhaba diyemiycem bugün size;
günaydın olmadı bu sabah bana ve vicdan sahibi hiçbirimize...
acıyor içim gözümü kapatamıyorum..gözümün önüne geliyor.. yüreğim ağzımdan çıkacak gibi..bakarsınız yüzlerce kilometre ötede; hiç tanımadığım yüzler; hiç mi hiç bilmediğim hayatlar..
onlar da 9 aylık; onlar da birer ana baba evladı..
tıpkı benim gibi :(
benim ülkemde...
uçurumlar bu denli çetin miydi eskiden de???
bu kadar zor muydu hayatı kazanmak???
bu kadar lüks müydü hayatta kalabilmek ??
bu kadar kölesi miydi insanlık o lanet olasıca pararanın ??
bu kadar pervasız mmıydı devlet???
şehitler ''kelle''
ocakta yitip giden canlar ne zaman ''tane'' oldu...
peki..
peki tüm bunlar değişirken benim has insanımın içindeki naif duygu...
o kendinden önce devletini düşünen bağlılık???
o neden değişmemişti de hayatla ölüm arasındaki o dehşet aralığından henüz sıyrılmış bir madenci kardeşimin ağzından ''çizmelerimi çıkarayım mı??? sedye kirlenmesin!! diye tecelli, ederken; nasıl böyle tertemiz kalabilmişti hey haaattt!!!
çocukluğumdan beri bir türlü anlam veremedim bir madencilere; bir de itfaiye erlerine...
elbet bunlar benim için bizim için gerekli...
ben ısınayım; canım güvende kalsın diye didinip dururlar...
pekii; bunu birilerinin yapması lazım peki ama ya onların rahatı konforu güveni???
devlet hadi bizim için olduğu pek söylenemez...düne kadar son olanlarda gördük ki böyle birşey yok...
ama ya peki onlar için; böyle dar bir günde nerdesin devlet baba???
sen nezaman düştün orda cayır cayır yanan canlar yiitip giderken; aileleri bir umutla içleri kavrularak beklerken...bizler her an senden bir haber beklerken ???
devlet babasın sen..ne zaman serhatlarını korurken can verene kelle; ocağını ısıtana tane diyecek kadar ne zaman yüreğin soğudu senin???
hastayım...
çünkü yastayım....
yüzlerce kilometre; baksan benle hiç alakası olmayan hayatlar...
ben bile bu kadar yanıyorken düşünemiyorum bekleyişte olanları...
hastayım;
çünkü yastayım...
ölenler yaşayacaklar biliyorum acıyla da olsa geride bıraktıkları kalplerde...
hastayım; çünkü yastayım...
madenci değil sadece ölen;
DEVLETİM GİTTİ ELDEN!!!
HASTAYIM...ÇÜNKÜ YASTAYIM....
ÇÜNKÜ BABAMI KAYBETTİM; DEVLET BABAMI....
BENİM BU ÜLKEDE ARTIK HİÇBİR ŞEYE İNANCIM YOK...İSTİKBAL KARANLIK...
HASTAYIM; ÇÜNKÜ YASTAYIM AMA;
EN ÖNEMLİSİ ...
LANET OLSUN
VAR MI ÖTESİ ULAN!!!
İSYANDAYIMMMMMMMM !!!
Allah sabir versin geride kalanlara, allah rahmet eylesin tüm ölenlere :(
YanıtlaSiltüm dileğim bu ama hiç tanımadığım ailelerin hiç bilmediğim kayıplarına ben bile bukadar yanarken; onlar nasıl unutur nasıl atlatır; bilemiyorum :(
Sil